"Wat een ruimte..." dat was mijn reactie na het zien van de ruimte om ons huis in Kigyós. Dit huisje, prachtig gelegen aan de rand van een bos heeft een ware metamorfose ondergaan. De grote moerbei bomen die rondom het huis stonden waren helemaal aan het verrotten van binnenuit. Grote holle bomen, prachtig om te zien maar met een flinke windstoot niet altijd even veilig..
Het besluit om ze weg te halen hebben we een aantal jaren vooruit geschoven. Zulke mooie bomen en de schaduw.. gewoon heerlijk om hier onder te zitten vooral in de zomer. Want schaduw is soms erg gewild hier...
Samen met Lénart, de zoon van de makelaar, heeft mijn lief de bomen omver gehaald en verwerkt tot brandhout. Wat een werk en wat een ruimte..
Het hout van de moerbei bomen behoort tot de categorie hardhout. Prachtig gelinieerd en mooie motieven zag ik verschijnen in de diverse stammen die er lagen. Oker geel van kleur.. Ik zal al diverse dienbladen, serveer bladen liggen. ( en liggen er nog steeds, het is toch wel veel werk om ze te schuren en te lakken...)
Nu, in de zomer valt de ruimte wel op. In mijn ogen is het er mooier van geworden. De rust en ruimte die Hongarije uitstraalt zie je nu vanaf je terras. Wel is er gemis van wat schaduw dus in de herfst gaan we enkele walnoot bomen plaatsten. Goed tegen allerlei muggen, vliegen en ander rondvliegende beesten die prikken, jeuken en zoemen... En lekker in de schaduw kunnen zitten.
.....En dan zijn je woningen klaar en duid je ze aan met woning 1, woning 2 en woning 3. Dit klinkt natuurlijk erg saai en vooral voor een jongen van een jaar of 11.. Daan, onze zoon, was er van overtuigd dat een echte vakantie woning ook een mooie, bij de omgeving passende naam zou moeten hebben. En het mooiste zou natuurlijk zijn om de naam in het Nederlands én het Hongaars op het naamplaatje te zetten..
Zo gezegd zo, gedaan natuurlijk, maar nu kwam het moeilijkste gedeelte.. Hoe ga je de woningen noemen? Allerlei namen kwamen voorbij, Wijngaard zicht, want de woning ligt midden in de wijngaarden.. Oude School, omdat het een oude school is geweest.. Hier kwam dan weer de discussie dat je dan wederom huis 1, 2 en 3 zou hebben, dus ook geen goed idee.
Zo zijn er een aantal dagen voorbij gegaan en de juiste en mooiste namen kwamen nog maar niet in onze gedachten, totdat Daan een mooie hagedis had gevangen. Deze hagedis had zijn holletje bij onze voordeur en liep af en aan. Dus de middelste woning zou Hagedis moeten heten. Nu dit was besloten was het vinden van namen voor de andere twee woningen al een stuk makkelijker geworden. Er leven genoeg bijzondere diertjes in de buurt, vooral ook beestjes die je bij ons in Nederland in mindere mate voorbij ziet komen.
Na nog een dag kwam Daan met de ideeën: Het kleinste huis zou Krekel moet heten, dit was het kleinste beestje wat hij was tegen gekomen. Het grootste huis zou Ooievaar moeten heten, die zaten namelijk te broeden op een lantaarnpaal tegenover ons huis en deze waren best groot volgens Daan...
Nu bijna 10 jaar later zitten de naambordjes nog als gegoten aan de muur. En Daan? Als hij meegaat naar Hongarije, gaat hij altijd nog even kijken waar de hagedis zijn holletje had....
