Wat een ruimte...

"Wat een ruimte..." dat was mijn reactie na het zien van de ruimte om ons huis in Kigyós. Dit huisje, prachtig gelegen aan de rand van een bos heeft een ware metamorfose ondergaan. De grote moerbei bomen die rondom het huis stonden waren helemaal aan het verrotten van binnenuit. Grote holle bomen, prachtig om te zien maar met een flinke windstoot niet altijd even veilig..

Het besluit om ze weg te halen hebben we een aantal jaren vooruit geschoven. Zulke mooie bomen en de schaduw.. gewoon heerlijk om hier onder te zitten vooral in de zomer. Want schaduw is soms erg gewild hier...

Samen met Lénart, de zoon van de makelaar, heeft mijn lief de bomen omver gehaald en verwerkt tot brandhout. Wat een werk en wat een ruimte..

Het hout van de moerbei bomen behoort tot de categorie hardhout. Prachtig gelinieerd en mooie motieven zag ik verschijnen in de diverse stammen die er lagen. Oker geel van kleur.. Ik zal al diverse dienbladen, serveer bladen liggen. ( en liggen er nog steeds, het is toch wel veel werk om ze te schuren en te lakken...)

Nu, in de zomer valt de ruimte wel op. In mijn ogen is het er mooier van geworden. De rust en ruimte die Hongarije uitstraalt zie je nu vanaf je terras. Wel is er gemis van wat schaduw dus in de herfst gaan we enkele walnoot bomen plaatsten. Goed tegen allerlei muggen, vliegen en ander rondvliegende beesten die prikken, jeuken en zoemen... En lekker in de schaduw kunnen zitten.