dinsdag 30 juli 2013

Kutya...

Dat er in Hongarije altijd wel wat gebeurd is ons ondertussen wel duidelijk. Dat ook de vreemdste mensen, of beter gezegd, de meest bijzondere mensen ons weten te vinden ( of wij hen..) is ook altijd leuk. Maar dat een hondje het zo leuk vindt bij ons en bij ons blijft hangen vind ik nog steeds leuk, bijzonder en grappig. Nu moet ik er wel bij zeggen dat het woord "hondenleven" uitgevonden is in Hongarije, want daar worden deze beestjes niet overal met evenveel liefde omarmt...
Maar goed, het was wederom een zeer warme dag en de mensen van de tuin en  onderhoud waren druk bezig met het grasmaaien en het snoeien om zo toch een beetje een gecultiveerd erf te krijgen. In de schaduw bij één van de mannen lag een alleraardigst schattig klein zwart  hondje te puffen en te hijgen. Dus maar in mijn beste Hongaars gevraagd, samen met het boekje Hongaars voor onderweg.., of die hond van hen was en of het misschien wat water moest of zo.. Het antwoord wat ik begreep was dat het hun hond was en dat het allemaal niet zo nodig was dat die hond wat kreeg..
Als hondenliefhebber kon ik dat niet helemaal verkroppen dus toch maar een bakje water klaargezet voor dit schattige beestje... en dorst had het!

Na verloop van de dag gingen de werklieden richting huis. Ik wees ze er nog op dat ze de hond vergaten, maar blijkbaar was mijn Hongaars niet helemaal duidelijk of begreep ik  het verkeerd. Het kwam er op neer dat de hond niet van hun was en dat ik hem maar moest wegjagen....

Tja, daar zaten we dan, de hond vond het wel leuk schijnbaar want het week niet van onze zijde. En hoe noem je zo'n beest dan... Kutya! het Hongaars voor hond. En Kutya vond het  maar wat leuk! Regelmatig keek ze ( jaja het is een zij..)  om zich heen met een blik van "zo, ik heb een nieuw huis en die twee, dat zijn mijn baasjes..!" Ze begon wat te wennen na een uur of wat en na een bakje met brood en leverpastei..

Ondertussen was het avond geworden en wilden we wat gaan eten. Mijn lief, rationeel en verstandig als altijd, opperde het idee  om de hond maar buiten het hek te zetten zodat het weer naar huis kon gaan, want dat was vast in de buurt.. Ja en wat moet je met een hond als je zelf daar niet bent?
Zo gezegd, zo gedaan. De hond buiten het hek gezet, beest helemaal opgewonden want ze dacht dat ze mee mocht.... Ze liep achter ons aan de weg op en bleef maar lopen. Tenslotte bleef ze zitten en zat ik niet zo lekker in het restaurantje waar we zaten. Als er maar niks gebeurd was!

Het eten smaakte me niet zoals anders en ik wilde dolgraag weer richting huis. Oh wat was ik bang dat ik een hondje aan de weg zou liggen.....
De verbazing en blijdschap was dan ook groot dat ik dat allemaal niet zag onderweg. En toen kwamen we bij het hek van het huis en zag ik wat zwarts zitten. Niet voor het hek maar achter het hek! Kutya had zichzelf onder het hek doorgeworsteld en zat fier op ons te wachten. Ze had inderdaad een nieuw huis gevonden! En wij... De hond heeft de gehele 14 dagen bij ons gebleven en daarna hebben we een goed thuis voor haar gevonden bij de achterburen.....
Maar het blijft onze Kutya!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten