Bij de kapper...

Elke keer als we naar Hongarije gaan proberen we een bezoekje te plannen bij de kapper. Nu hebben we in Orgovány een goede kapsalon gevonden en onze kapster Tünde kent haar werk tot in de finesses.
Naast het feit dat er goed werk geleverd wordt, is het ook de plaats, net als in Nederland, waar allerlei dorpse dingen verteld worden. Zo gaat het meestal over de kinderen, wat ze studeren, hoe oud ze nu zijn, of we de school goed verhuurd hebben en zo nog meer van dit soort dingen. 
Het is dus ook een sociaal uitje met daarbij weer een uurtje Hongaarse les...
Valt af en toe niet mee om uit te leggen hoe je je haar geknipt wil hebben in het Hongaars, heb er zelfs in het Nederlands wel eens moeite mee  ...

Het is een komen en gaan in Tündes kapsalon... het is er altijd druk! Wij zijn dus niet de enigen die haar kap kunsten waarderen. 

Knippen n het aanleggen van stroom, geen probleem

Tünde in actie, SP wordt gekortwiekt..

Orgovány...

Orgovány, zo heet het dorp waar onze oude school staat. Een klein typisch Hongaars dorp met ongeveer 2000 inwoners. De belangrijkste straat loopt door het midden van het dorp en heeft aan beide kanten winkels, een bank en andere kleine cafeetjes. Gelegen in het Nationaal Park Kiskunság heeft het veel te bieden. Heerlijk wandelen in het uitgestrekte natuurgebied dat tot voorbij Bugac loopt, of fietsen, dit gaat prima in dit uitgestrekte vlakke gebied.

Voor ons is het elke keer een beetje thuiskomen als we in Orgovány zijn. De uiterst vriendelijke bevolking begroet ons als we  langs rijden en zo zijn we dan ook bekend in het dorp, de Hollanders van de Oude School. Voor vele is onze school nog een beetje "hun" school. Menigeen heeft hier de eerste lessen gehad in het lezen en schrijven.... Men kan het dan ook goed waarderen dat we het huis in de originele kleuren gehouden hebben en er geen westers opsmuk huis van gemaakt hebben.

Het meeste genieten we van het kopje koffie in het Fá Ház, een houten huis wat in Nederland al tig keer zou zijn afgekeurd door de brandweer door het brandgevaarlijke interieur. Hier komen de lokalen hun  kopje koffie ( en biertje) drinken. Vaak komen we in gesprek met een aantal van hen en proberen we in ons beste Hongaars te vragen hoe het gaat met werk en familie. Een sociaal gebeuren dus. 
De koffie is niet altijd het lekkerst maar voor de 65 cent die het kost mogen we niet klagen....

Een willekeurige straat in Orgovány

Het Fá Haz, koffie drinken en socializen

De kerk in Orgovány

Gedenk monument

Avond boven de wijngaarden

Orgovány

gedenksteen slachtoffers 1e en 2e WO

Wat een ruimte...

"Wat een ruimte..." dat was mijn reactie na het zien van de ruimte om ons huis in Kigyós. Dit huisje, prachtig gelegen aan de rand van een bos heeft een ware metamorfose ondergaan. De grote moerbei bomen die rondom het huis stonden waren helemaal aan het verrotten van binnenuit. Grote holle bomen, prachtig om te zien maar met een flinke windstoot niet altijd even veilig..

Het besluit om ze weg te halen hebben we een aantal jaren vooruit geschoven. Zulke mooie bomen en de schaduw.. gewoon heerlijk om hier onder te zitten vooral in de zomer. Want schaduw is soms erg gewild hier...

Samen met Lénart, de zoon van de makelaar, heeft mijn lief de bomen omver gehaald en verwerkt tot brandhout. Wat een werk en wat een ruimte..

Het hout van de moerbei bomen behoort tot de categorie hardhout. Prachtig gelinieerd en mooie motieven zag ik verschijnen in de diverse stammen die er lagen. Oker geel van kleur.. Ik zal al diverse dienbladen, serveer bladen liggen. ( en liggen er nog steeds, het is toch wel veel werk om ze te schuren en te lakken...)

Nu, in de zomer valt de ruimte wel op. In mijn ogen is het er mooier van geworden. De rust en ruimte die Hongarije uitstraalt zie je nu vanaf je terras. Wel is er gemis van wat schaduw dus in de herfst gaan we enkele walnoot bomen plaatsten. Goed tegen allerlei muggen, vliegen en ander rondvliegende beesten die prikken, jeuken en zoemen... En lekker in de schaduw kunnen zitten.

Namen voor de woningen

.....En dan zijn je woningen klaar en duid je ze aan met woning 1, woning 2 en woning 3. Dit klinkt natuurlijk erg saai en vooral voor een jongen van een jaar of 11.. Daan, onze zoon, was er van overtuigd dat een echte vakantie woning ook een mooie, bij de omgeving passende naam zou moeten hebben. En het mooiste zou natuurlijk zijn om de naam in het Nederlands én het Hongaars op het naamplaatje te zetten..

Zo gezegd zo, gedaan natuurlijk, maar nu kwam het moeilijkste gedeelte.. Hoe ga je de woningen noemen? Allerlei namen kwamen voorbij, Wijngaard zicht, want de woning ligt midden in de wijngaarden.. Oude School, omdat het een oude school is geweest.. Hier kwam dan weer de discussie dat je dan wederom huis 1, 2 en 3 zou hebben, dus ook geen goed idee.

Zo zijn er een aantal dagen voorbij gegaan en de juiste en mooiste namen kwamen nog maar niet in onze gedachten, totdat Daan een mooie hagedis had gevangen. Deze hagedis had zijn holletje bij onze voordeur en liep af en aan. Dus de middelste woning zou Hagedis moeten heten. Nu dit was besloten  was het vinden van namen voor de andere twee woningen al een stuk makkelijker geworden. Er leven genoeg bijzondere diertjes in de buurt, vooral ook beestjes die je bij ons in Nederland  in mindere mate voorbij ziet komen.

Na nog een dag kwam Daan met de ideeën: Het kleinste huis zou Krekel moet heten, dit was het kleinste beestje wat hij was tegen gekomen. Het grootste huis zou Ooievaar moeten heten, die zaten namelijk te broeden op een lantaarnpaal tegenover ons huis en deze waren best groot volgens Daan...

Nu bijna 10 jaar later zitten de naambordjes nog als gegoten aan de muur. En Daan? Als hij meegaat naar Hongarije, gaat hij altijd nog even kijken waar de hagedis zijn holletje had....